Herinner jezelf
Ontdekkingsreis ‘De Liefde en Ik’
Week 7
Hoi ,
week 7 alweer van deze ontdekkingsreis.
Deugden, een ouderwets woord. Maar aan belang boet het niets in. Sterker nog Aristoteles was er dol op. Vrij vertaald schreef hij het volgende over deugden: onder de vier kardinale deugden schaart hij rechtvaardigheid, matiging, moed en voorzichtigheid.
- Rechtvaardigheid ziet Aristoteles als de horizon van alle deugden, een universele waarde. De kern van rechtvaardigheid worden in zijn ogen gevormd door wettelijkheid (de wet) en billijkheid (wat wil zeggen dat iedereen gelijk is voor de wet, gelijkheid dus).
- Matigheid is er om niet te vervallen in ‘te’. Als iets ‘te’ is, dan ben je niet meer in balans. Matiging zorgt voor balans.
- Met moed bedoelt Aristoteles zielenkracht, met matigheid het kunnen genieten van de kleine dingen
- Met voorzichtigheid bedoelt hij dat je afweegt wat wel of niet te doen vanuit het innerlijk weten (inzicht).
Deugden ontwikkelen zich gedurende je leven en leiden tot een duurzame levenshouding. Dit vraagt om oefening, vergeving en geduld.
Naast de kardinale deugden kennen we ook de waarden en normen. Hier hebben we het al eerder gehad. Zo kun je denken aan integriteit, eerlijkheid, edelmoedigheid, barmhartigheid, zachtheid, trouw, verdraagzaamheid, medeleven, souplesse in de geest, humor.
Mijn eerste vraag aan jou deze week
- In hoeverre draag jij de kardinale deugden in jou?
Geen zin of tijd om te lezen?
Heb je geen zin of tijd om te lezen, maar wel om te luisteren?
Beluister dan onderstaand geluidsfragment.
Hallo , welke kardinale deugd heb jij deze dag ervaren in jezelf?
Tijd voor de tweede vraag van deze week.
Soms hoor je mensen spreken over het willen leiden van een waarachtig leven. Een leven dat voor jou als waar wordt beschouwd. Maar wat is voor jou waar?
Weten wat jouw waarden en normen zijn, weten welke deugden jij wil naleven, weten welke haakjes jij in je draagt maken dat je je steeds bewuster wordt van hoe jij jouw leven inkleuring wilt geven. Niet te strak en niet te los. Maar zoals het past.
Ik las lange tijd geleden de zin ‘People plan, God laughs’. En ik moest glimlachen, want ik vind het een waarheid als een koe. We kunnen alles proberen te plannen, te organiseren, te controleren maar in the end ben je altijd afhankelijk van hoe het leven loopt. Om je leven invulling te geven is het fijn om te weten wat je wilt en hoe je daar kunt komen, denk maar aan de piramide van Maslow. We willen altijd groeien. Dat geeft invulling aan ons leven. En terwijl je proberen invulling te geven aan ons leven, terwijl we koers bepalen, is er het leven zelf. Voor hetzelfde geld struikel je over stoeptegel en breek je je nek. Om het maar rooskleurig te houden…
Ook hier lees je weer een grote paradox: je hebt in je eigen leven alles te vertellen en tegelijkertijd bepaal je helemaal niets. Je bent afhankelijk van de loop van het leven. En je kunt alleen maar koersen op de voorzienigheid.
Mijn tweede vraag aan jou deze week
- In hoeverre geef jij je over aan het leven?
Geen zin om te lezen?
Heb je geen zin of tijd om te lezen, maar wel om te luisteren?
Beluister dan onderstaand geluidsfragment.
