Innerlijke onrust en anxiety
Als onrust je leven kleiner maakt
Ervaar je vaak innerlijke onrust zonder duidelijke reden? Veel mensen functioneren ogenschijnlijk goed, maar voelen vanbinnen voortdurend spanning.
In dit artikel lees je hoe die onrust werkt, waarom het geen zwakte is en welke kleine stappen je kunt zetten om meer rust in jezelf te vinden.
Herken je dit soort innerlijke onrust?
Mijn naam is Marjolein van Belle en ik ben eigenaar van praktijk Bellein en de Bellein Academie. Al meer dan vijftien jaar werk ik met mensen die zeggen: “Er is eigenlijk niets ernstigs aan de hand, maar vanbinnen is het zó druk en vol”
Misschien herken je dat.
Je zegt een afspraak af omdat je “moe bent”, terwijl je diep vanbinnen weet dat het niet echt moe moe is. Je functioneert prima, doet je werk, zorgt voor anderen, maar je lijf komt bijna nooit echt tot rust. Een soort opgejaagd gevoel.
In mijn praktijk en in de opleidingen bij de Bellein Academie hoor ik dit soort verhalen eigenlijk elke week wel.
Hoe ziet innerlijke onrust er in het dagelijks leven uit?
Dit is wat ik studenten en cliënten vaak hoor vertellen aan elkaar of in de deelronde:
• Ik zit op de bank. Eindelijk even niets. Geen kinderen, geen mail, geen to-do’s. Maar in plaats van ontspanning voel ik zo'n onrustig gevoel van binnen., het gevoel alsof ik iets moet doen, alsof er iets ontbreekt. Vaak ga ik dan wat zitten scrollen op mijn mobiel;
• Op mijn werk hoor ik mezelf alweer zeggen: “Ja hoor, komt goed”, terwijl ik vanbinnen eigenlijk voel “nee!”. Later lig ik er wakker van met een hoofd dat niet stopt. 'Waarom heb ik niet gewoon gezegd: nee?' of (nog erger) ik geef mezelf op de kop dat ik weer eens niet voor mezelf opkom;
• Ik laat nooit helemaal zien hoe ik me echt voel, bang dat het te veel voor de ander is;
Waarom blijf ik dit toch doen??
Wanneer ga ik nou eens doen wat ik graag wil?
“Ik zou zó graag wat meer rust in mezelf willen.”
Misschien voel jij dat ook.
Je bent niet zwak
We koppelen woorden als “angst” of “anxiety” vaak aan iets negatiefs. Iets wat zwak zou zijn of te kwetsbaar om te delen. Daarom spreken veel mensen liever over:
• wat onrustig
• iets gespannen
• de zenuwen hebben
• overprikkeld zijn
Vanuit lichaamsgericht werken kijk ik er zo naar:
Iets in jou veroordeel jezelf, zo zou jij ervan overtuigd kunnen zijn dat je niet zwak mag zijn want dat is veel te gevaarlijk. Dus spreek je jezelf toe dat je even op je tanden moet bijten, even door moet zetten, even niet aan moet stellen. Maar jouw lichaam geeft iets heel anders aan, die zegt "STOP!'.
En ik ben ervan overtuigd dat het lichaam het beter weet dan de dingen die jouw hoofd je vertelt. Maar wanneer je er niet naar luistert, wordt je lichaam onrustig en raakt het steeds meer gespannen. Eigenlijk wordt het bang, het zegt 'Hé, luister naar mij! Ik heb echte rust nodig en ik wil dat je me hoort anders gaat het niet goed'.
Wat ik in de groepen zie gebeuren
In de jaartraining en in de beroepsopleidingen tot lichaamsgericht hechtingstherapeut gebeurt er iets bijzonders: mensen leren te luisteren naar hun lichaam en daarmee gaan ze hun innerlijke onrust verstaan. Ze gaan dat wat hun lichaam hun vertelt serieuzer nemen.
Een deelnemer zei het zo:
“Volgens mij is dit de enige plek waar je jezelf leert kennen op een manier dat je er niet omheen kan. Je kan hier helen van wat je overkomen is én loskomen van je verhaal, waardoor je vrij kan worden en dat ontspant".
Dat is precies wat ik zie.
Geen trucjes om spanning weg te duwen, maar stap voor stap leren voelen wat je lijf te zeggen heeft.
Je hoofd wil door, je lijf trapt op de rem
Een zin die ik vaak hoor:
“Mijn hoofd snapt het allemaal wel, maar mijn lijf doet niet mee.”
Mijn hoofd zegt:
• Ik moet niet zo moeilijk doen.
• Het valt eigenlijk wel mee.
• Ik moet gewoon wat positiever denken.
Maar mijn lijf zegt iets anders:
• je hartslag schiet omhoog
• je maag trekt samen
• je adem blijft hoog
• je schouders staan vast
In plaats van die signalen te bevechten, nodig ik de ander uit om iets eenvoudigs te doen: alleen maar opmerken. Niet meteen oplossen.
Een kleine, haalbare eerste stap
Wil je het eens proberen? Die kleine stap? Je hoeft niet uren te mediteren of ingewikkelde oefeningen te doen. Probeer dit maar eens wanneer je spanning voelt:
- Stop even.
Al is het maar drie seconden. - Merk op: waar in je lijf voel je het het meest?
Buik, borst, keel, kaken, schouders? - Leg je hand daar.
Niet om het weg te duwen, maar om zacht te zeggen: “Ik ben hier.” - Adem één keer bewust uit.
Iets langer dan je inademing.
Meer hoeft het niet te zijn.
Het gaat niet om perfect, maar om een nieuwe gewoonte: je lijf niet overslaan.
Waarom dit zo belangrijk is, ook als je therapeut wilt worden
Misschien lees je dit omdat je zelf vastloopt in onrust en hulp zoekt. Misschien is dan de training Bellein Essence (tweejarige jaartraining) iets voor jou.
Misschien omdat je voelt dat je met mensen wilt werken als lichaamsgericht hechtingstherapeut.
In beide gevallen geloof ik sterk:
Je kunt jezelf en anderen maar tot een bepaalde diepte begeleiden als je dit terrein in jezelf nog niet hebt leren kennen.
Daarom werken wij in de Bellein Academie altijd langs twee lijnen:
• leer je eigen patronen, je lijf, je relaties goed kennen;
• maak de theorie, methodiek, ethiek, vakmanschap eigen
Die twee horen bij elkaar.
Daar begint het: eerlijk kijken naar wat er in jou gebeurt.
In het volgende artikel neem ik je mee in hoe je lichaam die innerlijke onrust eigenlijk laat zien. Veel specifieker dan we vaak doorhebben.
Wil je het werk zelf aan den lijve ervaren? Kom naar de kennismakingsworkshop of het introductieweekend. Een kans om echt in je lichaam te zakken en ruimte te geven aan dat wat het lichaam wil.