Twijfel je ergens over?
Je lichaam weet waarschijnlijk het antwoord al.
⸻
Waarom we zo vaak twijfelen
We hebben allemaal momenten waarop we het niet meer weten.
Je piekert. Je wikt en weegt.
Je vraagt je af of je iets doet omdat het echt klopt — of omdat het van je verwacht wordt.
En hoe langer je nadenkt,
hoe verder je verwijderd raakt van je oorspronkelijke gevoel.
Twijfel is geen vijand.
Twijfel kan je veel vertellen.
Maar het wordt een probleem als het je verlamt.
Als je jezelf verliest in het overdenken.
Veel mensen zoeken naar helderheid door nóg meer te analyseren.
Ze proberen hun weg uit een innerlijke knoop te redeneren.
Maar wat als de antwoorden niet daar zitten?
Wat als helderheid begint op een plek die veel dichterbij ligt —
in je eigen lichaam?
⸻
Wat als je lichaam het allang wist?
Denk terug aan een moment waarop je iets moest beslissen.
Misschien voelde je meteen een duidelijke impuls —
een klein ‘ja’, een lichte kriebel, een ontspanning in je borst.
Maar voor je het goed en wel doorhad, begon je hoofd zich ermee te bemoeien.
Wat als dit niet verstandig is? Wat als ik spijt krijg? Wat zullen anderen denken?
Het lichaam was helder.
Maar je hoofd ging twijfelen.
Dat is niet gek.
We hebben geleerd dat we rationeel moeten zijn.
Dat het lichaam onbetrouwbaar is.
Dat gevoelens subjectief zijn.
Maar juist dat idee — dat we onze lichamelijke signalen niet kunnen vertrouwen —
heeft ons doen afdwalen van onze innerlijke waarheid.
Van de wijsheid die al sinds voor onze geboorte in ons leeft.
⸻
Authenticiteit begint in het lichaam
Authenticiteit is niet iets dat je bedenkt.
Het is een ervaring. Een sensatie.
Een innerlijk weten dat vaak géén woorden nodig heeft.
Het is het gevoel dat iets klopt.
Dat je thuiskomt bij jezelf.
Dat je niet langer iets hoeft vol te houden of hoeft te bewijzen.
En dat gevoel leeft niet in je hoofd —
maar in je lijf.
In je ademhaling.
In je buik.
In de manier waarop je voeten de grond raken.
Of in de spanning die ineens van je schouders valt
wanneer je iets doet dat echt bij je past.
“Je lichaam is geen last,
maar een richtingaanwijzer terug naar wie je bent
voordat je leerde je aan te passen.”
⸻
Waarom we onszelf niet meer voelen
Als kind wist je vaak precies wat goed voelde.
Je volgde je impulsen.
Je huilde als iets pijn deed.
Je lachte als iets je raakte.
Je rende weg van wat onveilig voelde.
En je bleef hangen in wat voedde.
Maar dan leer je hoe je je moet gedragen.
Je leert jezelf te beheersen. Stil te zijn. Braaf te zijn.
Je leert dat jouw waarheid soms ‘te veel’ is, of ‘niet gepast’.
En dus leer je jezelf aanpassen.
Wat ooit je innerlijk kompas was,
raakt langzaam overstemd.
Je gaat leven van buiten naar binnen,
in plaats van van binnen naar buiten.
En het lichaam — dat ooit zo eerlijk en direct sprak —
wordt een plek waar je liever niet te veel voelt.
We horen het vaak in onze opleidingen:
“Ik weet niet wat ik voel.”
“Ik voel niets in mijn lichaam.”
“Wat bedoel je met mijn lichaam vertrouwen?”
Maar het goede nieuws is: dat contact is niet weg.
Het is alleen overschaduwd.
En je kunt het terugvinden,
als je dat wilt.
⸻
Je lichaam als toegangspoort
Via lichaamswerk, aanraking, ademhaling en vertraging kun je weer leren luisteren.
Niet naar het ‘goede’ antwoord.
Maar naar het eerlijke antwoord.
Tijdens sessies gebeurt het vaak dat iemand begint te huilen —
zonder dat ze weten waarom.
Het verhaal komt pas later.
Het lichaam spreekt als eerste.
Zonder woorden.
Dat is de magie van het lichaam.
Het hoeft niets uit te leggen.
Het weet.
En dat weten is subtiel:
een rilling over je rug
een ontspanning in je buik
een brok in je keel
een traan die zich aandient zonder aanleiding
Dit zijn geen storingen.
Het zijn signalen.
Richtingaanwijzers.
Informatie over wat klopt — en wat niet.
⸻
Oefening: Je innerlijk kompas terugvinden
Een kleine oefening om te beginnen:
Ga zitten op een plek waar je even ongestoord bent.
Sluit je ogen en adem een paar keer rustig in en uit.
Denk aan een keuze of situatie waar je nu in vastzit.
Stel jezelf de vraag: Wat voelt als een JA in mijn lichaam?
Observeer. Waar voel je ruimte? Waar ontspanning? Waar beweegt iets zacht?
Herhaal daarna: Wat voelt als een NEE?
Kijk of je verschil kunt waarnemen — zonder oordeel.
Soms is het subtiel.
Soms overduidelijk.
Maar altijd waardevol.
⸻
Misschien hoef je niet harder je best te doen
We leven in een wereld die ons voortdurend aanmoedigt om te streven.
Om beter te worden. Sneller. Efficiënter. Sterker. Vriendelijker. Wijzer.
We halen vaak onze waarde uit onze prestaties.
Uit onze productiviteit.
Alsof rust een teken van luiheid is.
Alsof twijfel een zwakte is.
Alsof we ons moeten schamen als we het even niet weten.
Al van jongs af aan leren we hoe we moeten functioneren, presteren, aanpassen.
We bouwen lagen op — van verwachtingen, overtuigingen, rollen —
verwachtingen gedreven door angst.
De angst om niet te voldoen.
Om te falen.
Om afgewezen te worden.
Om het fout te doen.
Maar het pad naar jezelf is geen klim omhoog.
Het is geen strijd.
Geen prestatie.
Het is een zachte afdaling.
Een terugkeer.
Een afpellen.
Niet iets worden,
maar loslaten wie je niet bent.
Heling betekent: heel worden.
Het geheel van wie jij bent —
niet wie je denkt te moeten zijn,
maar wie je diep vanbinnen al lang bent.
Misschien hoef je niet nóg een cursus te volgen.
Misschien hoef je niet nóg meer meningen of adviezen te verzamelen.
Misschien hoef je niet nóg harder je best te doen.
Misschien hoef je alleen maar te vertragen.
Te zakken.
En te luisteren.
Niet naar wat je hoofd wil begrijpen,
maar naar wat je lichaam je allang probeert te vertellen.
Want daar — in die stille, dieper liggende ruimte —
ligt niet het juiste antwoord.
Niet het veilige antwoord.
Niet het verwachte antwoord.
Maar wel jouw ware antwoord.
Jouw waarheid.
Jouw weg terug naar jezelf.
⸻
Wil je verder verdiepen?
✨ Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief vol inzichten over lichaamsgericht werk
✨ Kom naar de workshop Lichaam & Authenticiteit op 21 augustus
✨ Lees meer op onze website over het jaartraject of de opleidingen
PS: Soms is vertragen en vertrouwen het moedigste wat je kunt doen.
-
Header image: Hilma_af_Klint,_1915,_Svanen,_No._17
